Informacja w sprawie możliwości wzajemnego uznawania dokumentów potwierdzających status osoby niepełnosprawnej w świetle przepisów prawa państw członkowskich Unii Europejskiej
W prawie wspólnotowym brak jest regulacji prawnej dotyczącej wzajemnego „przekładania" orzeczeń o niepełnosprawności, a Rzeczpospolita Polska nie jest stroną umowy międzynarodowej pozwalającej na wzajemne uznawanie dokumentów potwierdzających status osoby niepełnosprawnej innych krajów członkowskich Unii Europejskiej. Systemy orzekania o niepełnosprawności we wspomnianych krajach są niejednolite, a każde państwo stosuje własne kryteria orzekania o niepełnosprawności. Wobec powyższego osoba, legitymująca się dokumentem potwierdzającym niepełnosprawność, wydanym przez jedno z państw członkowskich Unii Europejskiej, nie może być traktowana, w świetle przepisów prawa polskiego, jak osoba niepełnosprawna.
Jedynym uznawanym dokumentem uprawniającym do korzystania z uprawnień - przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 109, poz. 908, z późn. zm.) - jest karta parkingowa.
Zgodnie z art. 8 ust. 6 przedmiotowej ustawy z możliwości nie stosowania się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju, może korzystać osoba niepełnosprawna o obniżonej sprawności ruchowej posługująca się kartą parkingową wydaną za granicą.